Hoe het nieuwe jaar wel eens kentekens zou kunnen hebben van een heel oud jaar.
2020 is er vanonder gemuisd als een dief in de nacht. Vrijdag 31 december, precies om 24/00 uur was het zover. Met rode corona kaken is 2020 afgedropen, goed wetende dat het niet goed was. Meer nog; Het was ronduit slecht.
Moeten wij ons zorgen maken? Is het einde nabij?
Ik nodig de lezers (if any) van dit artikel uit om met mij de teletijdmachine te nemen naar het einde van 1920.
De grote oorlog is voorbij. De wapenstilstand is getekend. Een verwoest land moet zich terug opbouwen. De Spaanse griep heeft wereldwijd meer dan 20 miljoen levens gekost.
En hier begint het wonderlijke.
1920 was het begin van muzikale uitbraken als: ‘Jazz’, ‘blues’, ragtime … en dansen als charleston, Lindy Hop.
Dat jaar was het begin van de ‘Roaring twenties’ in het Duits :’Glückliche Zwanziger Jahre’ in het Frans: ‘Les Années folles’
Hier noemden we ze: “de vrolijke jaren twintig”.
In enkele jaren heeft Europa een reactie gehad op wat sinds het begin van de grote oorlog gangbaar was: het religieuze, de onthouding van allerlei pleziertjes, het spaarzaam zijn en het minder nemen van risico’s.
De reactie was: Boenk! 9 dolle jaren tot de beurscrash.
Is het gek om te denken dat het weer zo zou kunnen aflopen? Ik ben een believer!!
Het wordt een pittig jaar. En daarom heb ik mij een kalender aangeschaft. Een zaaikalender.
Niet verwarren met ‘de druivelaar’ wat een scheurkalender is met mopjes en leuke onzin op de achterkant van de afgescheurde blaadjes.
Het is ook geen zaaikalender die gebaseerd is op de stand van de maan. Waarbij deze stand bepaalt wat de beste tijd is om te zaaien, verspenen, planten, oogsten, snoeien enz. Neen, ik heb een echte zaaikalender geïnstalleerd.
Een digitale zaaikalender waarop je kunt aanduiden wat je in dat jaar wil oogsten.
Een digitale planner die mij zal laten weten wanneer de tijd rijp is om de aubergines, de tuinboontjes enz.. te zaaien. Daarna zal die mij laten weten dat het tijd is voor de volgende aktie.
De uitstippelaar die mijn tijd gaat indelen in ‘to do’ lijstjes en die op mij gaat loslaten.
De werfleider die mij er zal aan herinneren dat een aantal jobs nog niet uitgevoerd zijn.
De dispache die de taken zal spreiden over het jaar met in acht name van de meest gunstige tijd van handelen.
Terwijl ik dit hier allemaal opsom, groeit het besef dat die app waarschijnlijk binnen de maand van mijn systeem zal verwijderd zijn. Een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid.
Meer dan 80% van de 400 zaadjes die hier een paar weken geleden ter kiemen gezet zijn, hebben zich al getoond en staan nu fier te pronken met hun twee lobblaadjes. Aan de bultjes in de stekgrond is te merken dat er nog heel wat kiempjes klaar zijn om hun kopje boven de grond te duwen. Het ‘full spectrum’ licht blijft nu 10 uur per dag steun geven aan de povere zonnestralen. De propagators houden de temperatuur boven de 23°.
In totaal heb ik nu zo’n 30 paprika/peper variaties gezaaid. Ik hoop van elke soort 10 plantjes te kunnen opkweken.
Met schoonbroer Herman ben ik, in team, aan het brainstormen, over het zaaien en het planten, om het ultieme strategisch plan te ontwikkelen. De onderliggende gedachte is: Wat ik niet heb, dat heeft Herman (waarschijnlijk) en wat Herman heeft, heb ik (waarschijnlijk) niet. Een soort win/win situatie dus.
Als ’n zaaikalender spreekt En dag na dag gedurende gans het jaar
Mopjes en grapjes kweekt Dan is dat met zekerheid de ‘druivelaar’
