Dit doe ik wel vaker tijdens een wandeling. Gewoon tussen de blaadjes gaan liggen in het bos. Als je dan naar boven kijkt… krijg je een heel andere kijk op alles wat ons omringt. De geuren, de kleuren… zijn plots zoveel intenser. Je ziet de kruinen van de bomen zachtjes heen en weer gaan. Alsof ze je willen omhelzen; beschermen tegen alle stress en pijn.
En dan begin ik te filosoferen over onze Moeder Natuur. Ze is hier al meer dan 4,5 miljard jaar. Dat is 22.500 keer langer dan wij. Zij evolueert constant… om te overleven. Maar zijn wij in staat om dat ook te doen…?
