Hoe karton een tweede leven krijgt en dan verdwijnt.
Met wat gaan we beginnen?
Die vraag stelde zich ‘pro forma’ want het antwoord was al gekend, al lang, al jaren geleden.
Het zit namelijk zo: Mijn echtgenote, alias ‘schat’, alias ‘bieken’ heeft al zo lang ik mij herinner een kruidenkalender. Die hangt in de keuken omhoog en die weet alles. Alles over kruiden over specerijen en over wat waar in mag en wat waar niet in mag. De grote droom van mijn Polydamna was dus sinds dementie-light heugenis een grote kruidentuin waarin alle mogelijke kruiden en specerijen weelderig zouden tieren zodat ‘Pascal dingsken’ eender welk kruid in eerder welk gerecht in haar kookboek zou mogen opnoemen, wij zouden het staan hebben!
Daarom een zone gezocht waar dat ‘droomperk’ het best kon komen. Niet te ver van de keuken, gemakkelijk bereikbaar zonder rubber laarzen, genoeg zon, half schaduw enz. Om dan, na een poosje zoeken en overleggen, tot de conclusie te komen: “volmaakt bestaat niet”.
Dus moeten we kiezen uit wat er wel voorhanden is.
Een vierkant of een met de passer getrokken ronde afbakening in een plausibele permatuin vloekt als een rode broek op oranje schoenen. En katholiek opgevoed zijnde vloek ik soms wel maar toch heb ik gekozen voor een bijkans niervormige kruidentuin met faciliteiten om het wild groeiend gras rondom af te rijden. Zo dus volbracht en dan alles afgedekt met karton.
Alle klevers en opgekleefde reclame van het karton moet ik verwijderen want de inkt en de kleefstoffen zijn niet ecoproof. Op het karton gooien we dan gemaaid gras, netels, bladeren enz. “De mulch in een dikke laag aanbrengen” zegt mijn perma-goeroe. Ik gooi daarom bovenop nog een laag geteerde en half geteerde compost.
Nu is de tijd om eens een mening van derden te vernemen. Ik google: “permacultuur, de voor en nadelen” en ik lees: “Organische landbouw blijkt superieur te zijn ten opzichte van de moderne productie methodes. Niet alleen vanwege het betere bodemleven maar ook met de opbrengst, economische levensvatbaarheid, het energie verbruik en niet onbelangrijk de algemene gezondheid. Het blijkt maar al te duidelijk dat organische landbouw duurzaam is en de moderne landbouw totaal niet.”
Voilà, dat zeggen de voorstanders van Permacultuur en de Ruth Stout methode.
In de wetenschap komt permacultuur weinig of niet aan bod. Dat maakt het moeilijk om de vinger te leggen op wat permacultuur precies is, omdat overal ter wereld de principes van permacultuur op een eigen manier worden toegepast.
Wat zeggen de tegenstanders?
– Mulchen trekt slakken aan
– Chaotische aanplanting
– De lijm in het karton brengt schadelijke stoffen in de grond
– Geen mooi afgebakende romantische plaatsjes !? oeps ?
Ik ga hier geen oordeel over vellen, alleen… over het gebrek aan romantische plaatsjes zou ik de tegenstanders aanraden eens te komen kijken in de idyllische permatuin van mijn groene zus. Ik zorg nog voor een fotootje. Nu ga ik verder met het keren van de composthoop. Ik hou jullie op de hoogte.
Is uw grond zo hard als beton
ga hem dan te lijf met karton
