Vanuit mijn personage, de Godin van het woud, wil ik mijn bekommernis uiten. Een bezorgdheid die vooral uitgaat naar de prominente ingeborene van het woud, de boom.
Vooraleer een betoog te beginnen ter bescherming van het woud en tegen de kaalkap wil ik de boom zelf ter kennis brengen. Deze aan hun stek gehechte wezens overkoepelen soms meerdere eeuwen en zijn daardoor getuige van gebeurtenissen die wij enkel uit overleveringen en/of uit geschiedenisboeken kunnen leren. Hierdoor spreken ze tot onze verbeelding. Oude bomen, wijze bomen. De oudste bomen zijn naaldbomen. Uit onderzoek van de groeiringen (jaarringen) blijkt dat naaldbomen, in het algemeen, veel ouder worden dan loofbomen. De oudste bomen op aarde waarvan de leeftijd met zekerheid is vastgesteld, zijn Bristlecone-Pines, die groeien onder barre omstandigheden in de White Mountains in Californië: het oudste, helaas omgehakte exemplaar, was meer dan 5000 jaar oud. Zijn jongere vriend is 4844 jaar en staat in hetzelfde woud! De kiem van deze boom werd gelegd meer dan 2000 jaar voor Christus. De naam die aan deze boom gegeven werd is: ‘Methusalah’. Mijn grootste respect.
Toen de oudste boom op een vreselijke manier omgehakt werd is het nieuws wereldwijd door de bossen gegaan. Ik vermoed dat veel lezers nu sceptisch naar deze tekst kijken met een blik van: ”Hier worden sprookjes verteld”. Maar ik kan U verzekeren dit zijn geen sprookjes. Het is wetenschappelijk bewezen dat bomen communiceren via ondergrondse schimmeldraden. Dit web van communicatie lijnen bestond al vele eeuwen vóór het World-wide-web uitgerold werd. In enkele seconden kan een boodschap doorgegeven worden in het ganse woud. Na enkele minuten zijn de omringende bossen bereikt. Binnen het uur is de boodschap wereldwijd verspreid. Zo was het nieuws van de dood van de oudste boom heel snel de boswereld rond. Dit was de dag dat de bomen hun takken lieten hangen.
Het werd wetenschappelijk vastgesteld in Finland en Oostenrijk. In eerste instantie werd aangenomen dat de bomen recupereerden van het energiegebruik dat het ophouden van takken benodigde. Maar snel werd duidelijk dat de bomen treurden. Het hangen van de takken en bladeren
is een gevolg van de afname van de ‘turgordruk’. Dat is de waterdruk in de cellen van de boom.
‘Methusalah’ is op dit ogenblik de oudste maar ook de wijste boom. De oude bomen beschermen het woud. Ze kunnen, uit ervaringen geleerd, inschatten of er een droge zomer dreigt. Ze geven door aan jongere bomen om watervoorraad te sparen en hun groei in te perken. Ze kunnen insecten herkennen, temperatuurschommelingen onthouden, met elkaar communiceren en voedingsstoffen delen. Het wordt meer en meer duidelijk dat het onoordeelkundig kappen van oude bomen hun invloed hebben op het ganse woud.
De bomen communiceren dus met elkaar via biologische neurale netwerken. Dat wil zeggen op dezelfde wijze als onze rechterhersenhelft bericht aan onze linkerhersenhelft. Razendsnel met een verwaarloosbaar verlies aan data en en minieme interpretatiespeling.
Wat in het licht stelt hoe primitief menselijke communicatie gebeurd. De mens beschikt enkel over de mogelijkheid wat klanken uit te stoten uit de keel en deze weer op te vangen via de oren. Om het percentage dataverlies te beperken hebben mensen taal ontwikkeld. Via een heleboel afspraken en ondersteund door geschreven taal is het mogelijk om op deze manier handel te drijven. Maar op gebied van gevoelens uiten en emoties overbrengen zijn de mensen nog altijd grote klungelaars.
Ook met luisteren en aandacht geven aan elkaar hebben de mensen last.
Ben je niet overtuigd? Dan dit kleine geintje.
Twee vrienden, ik noem ze Paul en Piet, zijn in contact met een tiental anderen. Gemakkelijkshalve geef ik hen de naam Eén tot en met Tien. Dan begint de conversatie. Piet begint en richt zich tot Paul. “ bla.bla Piet Paul bla.bla” Dan betrekt Paul persoon Drie in het gesprek. “Paul Drie bla.. bla” “Drie Zeven bla.. bla” “Zeven Twee bla.. bla” “? ? bla.. bla” Twee is de aandacht kwijtgeraakt, is niet gevolgd en het gesprek stokt. Dit zal bij de bomen nooit gebeuren. Stel je eens voor dat een boom niet thuis geeft als een belangrijk bericht voorbij komt!
We doen nog een testje met Paul en Piet en hun 10 vrienden. Piet fluistert in het oor van Eén de volgende zin: “Mijn eksterogen steken. Het zal morgen pijpenstelen regenen.”” Deze zin wordt van vriend Eén tot vriend Tien doorgegeven. Tien zegt dan luidop tegen Paul: “De ekster heeft in de regen zijn pijp gestolen”. ???
Als honderden bomen informatie doorgeven dan is die uiteindelijk nog voor 99% correct. Maar dit even terzijde.
We weten allemaal dat bomen belangrijk zijn in de productie van zuurstof. De productie gebeurt in groene bladeren. Dit proces heet fotosynthese. Bomen groeien door koolstofdioxide en water met behulp van zonlicht om te zetten in voedzame suikers en zuurstof.
Staat er een boom in de weg en wil je die kappen bedenk dan eerst:
– Vier eiken produceren jaarlijks genoeg zuurstof om één iemand een jaar te laten ademen.
– 80% van alle biodiversiteit op het land huist in de bomen
– De bomen zijn belangrijk voor het zuiveren water, lucht en de bodem
– Ze houden de aarde koel en hierdoor ook ons.
– Bossen beperken ook het risico op lawines, zandstormen en grondverschuivingen.
Pas nu, kan je beslissen! Ga je echt die boom kappen?
Het wood wide web is een ondergronds schimmel-netwerk. Sommige bodemschimmels vormen een netwerk van schimmeldraden, zoals een spinnen-web. Deze draden noemen we ‘mycelium’. Het is zo fijn dat je het nooit zult zien als je in de grond graaft; dan verniel je het direct. Omdat het zo fijn is kan het op veel meer plaatsen in de grond komen dan de haarwortels van bomen en planten. Via deze myceliumdraden kunnen bomen met elkaar in contact staan, informatie uitwisselen en voedingsstoffen transporteren. (Bron: bomenstichting)
https://player.vimeo.com/video/81081679
Eén reactie
Het wood wide web! De natuur zit toch ingenieus in elkaar …