Hoe exuberante plantjes hun geestelijke balans overslaat van apollinisch naar dionysisch.
Wie kent niet de beruchte zin uit het verzamelde werk van Willem Wilmink:
En op bladzij honderd:
pispot omgedonderd!
Ha, wat moet ik lachen, man.
Krijg er bijna buikpijn van.
Neen, neen wacht voor je verkeerde veronderstellingen maakt en uw verbeelding de vrije loop laat. Laat het duidelijk zijn, hier is geen pispot omgedonderd. Wel is de stellage met zaailingen en groeilampen op de al verspeende plantjes gedonderd. En ja, ik kreeg er bijna buikpijn van maar dan zeker niet van het lachen. Tot overmaat van ramp kwamen mijn zus en Herman “de perman” juist de hof opgewandeld. Toen ze me zagen klungelen om de boel weer recht te krijgen, konden ze hun “medeleven” nauwelijks verbergen.
Intussen kan ik iedereen geruststellen, er zijn niet massaal veel plantjes gesneuveld. Wel is er hier en daar een knakje in een steeltje of is er een blaadje afgebroken maar dan verder zonder erg. Het spijtige tot zelfs droevige is, dat bij de val een aantal kweekbakjes op elkaar zijn gevallen waardoor de plantjes met grond en al dooreen zijn gemengeld. Hierdoor heb ik nu in mijn oplijsting een nieuwe groep bijgekregen. Naast de pepers; de blokpaprika’s; de puntpaprika’s; de snackpaprika’s is er nu ook een verzameling van “de -ik weet niet wat- paprika’s”. Die kunnen dan bij vruchtvorming voor verrassingen zorgen!
De parmantigste plantjes heb ik in grote, diepe vierkante bakken verspeend. Er voor zorgend dat de lobblaadjes mooi boven de grond uitkwamen. Dat is een werkje dat geen speciale kennis vereist en zelfs dagdromend kan uitgevoerd worden. Ik kan dit jobken dus met een gerust gemoed aan mezelf overlaten. Het is al snel duidelijk dat het verspenen van de plantjes voor een nieuwegroei–boost gezorgd heeft. De blaadjes zijn fris en de stengels gaan enthousiast de hoogte in.
“Waarom niet direct in een pot verspeend?” vraagt wijsneus Herman. Goede vraag natuurlijk. Terwijl ik hierop een goed antwoord probeer te verzinnen, schiet het mij opeens te binnen: “Omdat anders de ruimte onder de groeilampen te klein is!” zeg ik dan triomfantelijk. Zo, daar heeft Herman niet van terug en ook zus beaamt dat dat een goede reden is.
En inderdaad, de vierkanten bakken kunnen perfect naast elkaar geplaatst worden, zodat een minimum aan ruimte ingenomen wordt en de groeilicht installatie precies boven het geheel past. Het is alsof het door een kundige planner zo voorzien is. En wie ben ik om te zeggen dat dat eerder toevallig is.
Hier was ruimte voorzien voor een gans kapittel. Een reeks van paragrafen die de vorderingen van de tuinweken zou ter kennis brengen. Maar gezien het minderwaardige, ondeugdelijke, verwerpelijke, ondermaatse, slechte weer, beperkt het zich tot deze één zinnetjes. Er is nog veel werk.
Als je niets doet van wat je niet zint
Dan heb je al gedaan voor je begint
