Van de slag met peper Stan (deel 1)

Deel 1: Hoe twee linkerhanden alle rechte hoeken links laten liggen.

Het is feitelijk allemaal begonnen met en door de niet aflatende geestdrift van mijn schoonbroer Herman. We noemen hem ‘Herman de perman’ omdat hij gepokt en gemazeld is in de permacultuur. Aan wie het in Keulen hoort donderen bij de term ‘permacultuur’ kan ik al verklaren dat het een samentrekking is van de woorden permanent en agricultuur. Om het heel kort te verduidelijken, Je bent een permaculturist als je:
1. Je tuin vruchtbaar maakt door er karton op te gooien en elke naakte klot aarde onderstopt
2. Bij grillige vormen en rare kantjes zweert en alle rechte hoeken en afgelijnde borders weert
3. Alles wat (normale?)mensen in een groene bak deponeren in je tuin uitstrooit!
4. Het principe “her en der” gewetensvol huldigt bij het uitplanten.

Nu moet ik zeggen, bij ons in het stuk achterhof,  en ik vermijd hier opzettelijk het woord ‘tuin’ te gebruiken,  zag je al veel kenmerken van deze soort agricultuur.
Het zit namelijk zo dat ik moeder natuur altijd de vrije hand heb gegeven in dit project. Met als gevolg dat geen enkel (on)kruid of gewas een vaste plaats kreeg. Moeder natuur, met alle respect maar vertrouw haar geen project toe. Ze is eigenzinnig en op een onverklaarbare wijze toch efficiënt. Het groeit hier allemaal door elkaar tot het, in een eerste fase, een kluwen werd en daarna afstevende op een waar gevecht tussen braamstruiken, distels, netels, paardenbloemen, paardenstaarten en andere ongewassen en grassen. Een echt paradijs voor mollen, woelmuizen en woelratten. Ondoenbaar voor een grasmachine zelfs niet op de hoogste stand. De ontginning van deze woestenij heeft al jarenlang hetzelfde ritueel zijnde: Vol goede moed en grootse plannen tot daar stappen, vervolgens met het hoofd schudden, de schouders ophalen en voor de rest van de lente – zomer de ogen dichtknijpen en het gebied negeren.

Tot, en hier komen we weer bij aanvang van dit geschrijf, Herman de perman, gehuwd en samenwonend met mijn jongste zus, met zijn “karton” verhaal kwam.
Niet nodig om de grond te ontdoen van alle groen maar gewoon karton opgooien. Veel karton!
Dozen van bol.com van coolblue van tuinadvies en andere webshops.
Liefst vóór de winter en dan bedekken met brandnetels, bladeren, snoeisel enz. Dat lijkt mij aantrekkelijk en ook niet moeilijk. Dus …

Deel dit artikel!

Share on facebook
Share on twitter
Share on pinterest
Share on linkedin

Volg Allemaal eco! via sociale media...

Meest bekeken

Krijg updates

Schrijf je in op de wekelijkse nieuwsbrief

Geen spam, enkel meldingen over nieuwe blogs en updates.

Categorieën

Gelijkaardige posts

Related Posts